آیا سرویس های ابری به انتهای مسیر خود نزدیک می شوند؟

The end of the cloud is coming

آیا سرویس های ابری میتوانند جایگزین مناسبی برای زیر ساخت های سنتی باشند؟
هنوز یک دهه از تولد رایانش ابری نگذشته است. پدیده ای که دنیای فناوری را به شدت تحت تاثیر قرار داد و موجهای آن با اندکی تاخیر به ایران هم رسیده است. اما نظریات قابل توجهی وجود دارد که حکایت از این دارد رایانش ابری هم به انتهای چرخه حیات خود نزدیک می شود.

اما سرویس ابری واقعا چیست؟

سرویس ابری در حقیقت سرویسی است که در یک زیرساخت خاص با استفاده از معماری های پیچیده پیاده سازی میشود، که شامل تکنیک های مختلفی مانند مجازی سازی یا رکها و دیتاسنتر های مجازی، ابزارهای پخش و کنترل ترافیک، معماری های ذخیره سازی اطلاعات و … می شود. در نهایت هدف از ایجاد سرویس ابری ایجاد یک سرویس مناسب با نیاز کاربر، بدون نیاز به دانش فنی جهت مدیریت و نگهداری امور مربوط سرور و شبکه می باشد که قابلیت پایداری و اطمینان بالایی داشته باشد.  به عنوان مثال شما برای داشتن ایمیل تنها یک اکانت ایجاد میکنید و اطلاعاتی پیرامون نحوه نگهداری ایمیل ها، فضای ذخیره سازی  و تامین امنیت آن ندارید.

خیلی ها تا امروز فکر می کردند آینده از آن رایانش ابری است. شرکت‌های بزرگی چون آمازون، گوگل و مایکروسافت لایه‌ای از ابزارهای مختلف را به سرویس ابری خود اضافه کرده‌اند تا کابران نیاز به راه اندازی و مدیریت سرورها نداشته باشند و سرویس های مورد نیاز خود را آسان دریافت کنند.
در زمانی که استفاده از پلتفرم‌های ابری مانند AWS، GCP  یا Asure خیلی رایج شده چرا باید فکر کرد دنیای رایانش ابری رو به افول است؟
یکی از دلایل ادعای فوق، این است که فضای ابری نمی‌تواند الزامات مقیاس‌گذاری بلندمدت را برآورده سازد. اساساً از دید کارشناسان فنی، ایجاد یک اپلیکیشن وب مقیاس‌پذیر، قابل اطمینان و در دسترس حتی در فضای ابری، بسیار مشکل است و اگر بتوانید این کار را به سرانجام برسانید و اپلیکیشن خود را با موفقیت زیاد ثبت نمایید، باید هزینه و زمان زیادی صرف کنید.

حتی اگر کسب‌وکاری بسیار موفق داشته باشید، در نهایت محدودیت‌های فضای ابری در برابر شما خواهد ایستاد.

برخی محدودیت های سرویس های ابری بصورت زیر است:

• سرعت رایانش و ظرفیت ذخیره کامپیوترها، بسیار سریع‌تر از پهنای باند شبکه‌ها رشد می‌کند، رشد فناوری و انتقال داده نیاز به صرف انرژی و هزینه بسیار زیاد خواهد.
• همچنین سیستمهای مبتنی بر Cloud به یک سرویس دهنده مرکزی وابسته است. اختلال در سرویس دهنده مرکزی باعث از کار افتادن سرویس می شود. در رایانش ابری شما ناچارید به سرویس دهنده اعتماد کنید. شاید خیلی اوقات از این اعتماد صدمه نبینید اما به هرحال سرویس دهنده ها تابع قوانین کشورهای خودشان هستند و ممکن است با فشار دولت ها اطلاعات شما را در اختیار دیگران قرار دهند.
• از اینها گذشته فاجعه ای مثل Equifax ممکن است باز هم رخ دهد و اطلاعات 140 میلیون مشتری Cloud بصورت یکجا لو برود و از دست هیچ کسی هم کاری ساخته نباشد!
• تخصیص منابع حتی اگر بصورت صحیح و با توجه به میزان مصرف اختصاص یابد، هزینه بسیاری در زمانی که نیاز به پردازش بالا وجود داشته باشد، خواهد داشت و عملا صرفه اقتصادی تا زمانی در این سرویس قابل لمس است که شما منابع کمی را استفاده میکنید.
  در شرایط بدتر زمانی است که اختصاص منابع هوشمند نیست و مدیر یا کاربر سرویس ابری باید بصورت دستی و تقریبی در زمان لازم به میزان نیاز به منابع، آن را تغییر دهد که ممکن است منابع را به اشتباه کمتر یا بیشتر از میزان نیاز تنظیم کند که در هر دو حالت، این اشتباه به ضرر کاربر خواهد بود.
• در سرویس ابری، تمام سرویس های جانبی بصورت محصول ارزش افزوده قرار گرفته است و شما باید برای آن ها هزینه هایی نه چندان ارزان ( بلکه حتی بسیار گران) را پرداخت کنید. سرویس هایی مانند Backup ، CDN  یا Load balancer  .
• عدم وجود مدیریت بر سرویس، با توجه به اینکه سرویس ابری طوری پیاده سازی شده است که مالک سرویس مدیریت مستقیمی بر زیرساخت و سرویس ندارد (زیرا طراحی بصورتی است که کاربر بدون درگیر شدن با دانش فنی یا کنترل زیرساخت، سرویس را دریافت کند)، در صورت بروز مشکل باید در انتظار رفع مشکل از طریق سرویس دهنده باشید و عملا نمیتوانید تا زمان اعلام نتیجه از سمت خدمات دهنده تغییری اعمال کنند.
• روز به روز اطلاعات بیشتري از اشخاص و شرکت ها در ابرها ذخیره می شوند و این موضوع یک چالش امنیتی را پیش روي کاربران قرار میدهد که مدیریت و سیاست های امنیتی سرویس چگونه است و تا چه حدی در مقابل تهدیدات امنیتی قابل اطمینان است.

• در پایان بهتر است پیش از استفاده از سرویس های ابری به سوالات زیر فکر کنید.